Callen is ‘out’, poker spelers hebben schrik om bestempeld te worden als een calling station. Wanneer je een hand speelt zou je ofwel moeten betten, raisen of folden…maar is dit wel zo?
Callen blijft een belangrijk onderdeel van een degelijke poker strategie. Af en toe een strategische call helpt om niet alles te verliezen wanneer je een goed hand hebt maar dit uiteindelijk het second best hand blijkt te zijn.
Stel je zit in de middenfase van een tornooi en je stack ligt iets hoger dan het gemiddelde. Een speler die al een gans tornooi behouden speelt opent in vroege positie met een raise van 3 x de de big blind. Jijzelf hebt pocket tienen, velen zouden in dit geval reraisen. Een reraise in dit geval kan echter gevaarlijk worden, indien je stack niet groot genoeg is wordt je mogelijk pot committed en moet je een all-in wel callen – dan moet je het hoogstwaarschijnlijk opnemen tegen een hoger paar of met wat geluk tegen.
Indien je hier echter gewoon callt kan je na de flop een veel meer berekende beslissing nemen. Indien de flop komt dan weet je dat je zal moeten folden. Een flop zoals geeft je perspectieven om te raisen. De reactie van je opponent op de flop geeft je enorm veel informatie en laat je toe een groot stuk van je stack te behouden indien je toch nog beslist om te folden.
Veel beginners willen de meeste van hun handen preflop spelen. Bij alles wat ook maar op een hand lijkt zijn ze bereid te raisen, reraisen of all-in te gaan. Het postflop spel is echter veel interessanter, er is dan veel meer ruimte voor moeilijke lay downs en zware bluffs.